-
1 dźgać
impf dźgnąć* * *( łokciem) to jab; ( ostrym narzędziem) to pierce* * *ipf.ipf.dźgnąć się pf. -ij1. pierce o.s., poke o.s.2. pierce each other l. one another; ( łokciem) jab each other l. one another.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dźgać
-
2 dźg|nąć
pf — dźg|ać impf (dźgnęła, dźgnęli — dźgam) Ⅰ vt 1. (poważnie zranić) to stab (czymś with sth) 2. (ukłuć) to jab (czymś with sth)- dźgnął konia ostrogą he spurred his horse3. (uderzyć) to poke (czymś with sth); to prod (czymś with sth)- dźgnąć kogoś w bok/w brzuch to poke a. prod sb in the side/in the belly- dźgnął mnie łokciem w żebro he poked a. jabbed me in the ribs with his elbow- dźgnął ją palcem w oko he poked her in the eye with his fingerⅡ dźgnąć się — dźgać się 1. (poważnie zranić siebie samego) to stab oneself (czymś with sth); (ukłuć się) to jab oneself (czymś with sth); (uderzyć się) to poke oneself (czymś with sth)- dźgnąć się o coś to bang into sth- dźgnęła się boleśnie o kant stołu she banged into the table edge painfully2. (poważnie zranić jeden drugiego) to stab one another (czymś with sth); (ukłuć jeden drugiego) to jab one another (czymś with sth); (uderzyć jeden drugiego) to poke one another (czymś with sth)- uczniowe dźgali się łokciami the pupils poked one another with their elbowsThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dźg|nąć
См. также в других словарях:
dźgać się – dźgnąć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} dźgać jeden drugiego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dźgali się nożami bez opamiętania. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dźgać — ndk I, dźgam, dźgasz, dźgaj, dźgał dźgnąć dk Va, dźgnę, dźgniesz, dźgnij, dźgnął, dźgnęła, dźgnęli, dźgnięty «uderzać czymś ostrym; kłuć» Dźgać kogoś bagnetem, nożem, sztyletem. dźgać się dźgnąć się 1. strona zwrotna czas. dźgać, dźgnąć Dźgnął… … Słownik języka polskiego
dźgać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, dźgam, dźga, dźgają, dźgany {{/stl 8}}– dźgnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, dźgnę, dźgnie, dźgnij, dźgnął, dźgnęli, dźgnięty {{/stl 8}}{{stl 7}} pchać, wbijać w ciało lub w jakiś przedmiot ostro zakończone… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dźganie — ↨ dźganie się n I rzecz. od dźgać (się) … Słownik języka polskiego
bagnet — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. bagnetecie {{/stl 8}}{{stl 7}} ostrze nakładane na koniec lufy karabinu, używane przez piechotę do walki wręcz : {{/stl 7}}{{stl 10}}Walka na bagnety. Dźgać się bagnetami. Wyjąć bagnet z pochwy.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
